(brać udział)

См. также в других словарях:

• brać – wziąć udział — {{/stl 13}}{{stl 8}}{w czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} czynnie lub biernie w czymś uczestniczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać udział w konferencji, w posiedzeniu, w zebraniu, w akademii, w wyborach. Brać udział w przestępczym procederze, napadzie. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• udział — m IV, D. u, Ms. udziałale; lm M. y 1. «uczestniczenie w czymś; uczestnictwo» Powszechny, liczny udział w jakiejś imprezie. Bezpośredni, żywy udział w czymś. Udział w igrzyskach, w konkursie, w dyskusji, w zawodach sportowych. Koncert z udziałem… …   Słownik języka polskiego

• udział — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. udziałale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynna obecność w jakimś działaniu zbiorowym, uczestnictwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udział w imprezie, w strajku, w wyprawie. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… …   Słownik języka polskiego

• biegać — ndk I, biegaćam, biegaćasz, biegaćają, biegaćaj, biegaćał 1. «biec od czasu do czasu; poruszać się pośpiesznie w różnych kierunkach; brać udział w biegu» Dzieci biegają po podwórzu. Zwierzęta biegają w klatkach. Biegać po mieście w poszukiwaniu… …   Słownik języka polskiego

• być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

• konkurs — m IV, D. u, Ms. konkurssie; lm M. y 1. «impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym mające określony program i dające możność wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle… …   Słownik języka polskiego

• otwarty — otwartyrci imiesł. bierny czas. otworzyć (p.) otwarty w użyciu przym. 1. «rozległy, obszerny, niczym nie okolony» Otwarte pola, równiny, stepy. Otwarty widok. ∆ Otwarty samochód, powóz itp. «samochód, powóz itp. bez dachu, odkryty, lub z… …   Słownik języka polskiego

• walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu …   Słownik języka polskiego